Eerst komen we langs de fruitmarkt, dan langs de vismarkt.
Overal zie je mooie blauwe mozaiken in Quarteira.
Bij aankomst al bij het busstation en nu weer bij de lokale marktjes.
Als we verder lopen komen we langs de haven, hier heb je mooi uitzicht over Quarteira.
Voorbij de haven komen we weer op een mooi zandstrand. Het waait een beetje en een heerlijke plek om te zonnen.
Aan het eind van de middag lopen we via het oude stadje terug en genieten onderweg van een biertje.
Na een douche gaan we op zoek naar restaurant Piri-piri, snel gevonden maar alles zit tjokvol.
Aan de haven is een restaurant met uitzicht op zee, het is donker dus veel zee zien we niet maar in het restaurant is genoeg spectakel. De kok is al half dronken, de grill is in het midden van het restaurant, Fred kan zijn acties volgen, de dronken kok kan de orderbriefjes slecht lezen,,waarschijnlijk ook nog zijn bril vergeten. Het restaurant loopt aardig vol en gelukkig hebben we al snel ons eten.
Fred zeebaars en mijn tonijn smaakten heerlijk. De obers vliegen als in Folty Towers heen en weer. De kok gooit al,de vis tegelijk op grillroosters, en steeds meer mensen klagen. Waar blijft het eten.
Nieuwe mensen komen zitten en worden weer weggestuurd. De gasten hun die tevergeefs op hun hoofdgerecht wachten lopen tafel na tafel weg.
Er is comotie tussen de bedrijfsleider en de dronken kok. de kok verlaat het restaurant met een bundeltje kleding, zijn schort nog losknopent zonder om kijken. De bediening is ten einde raad.
. Binnen zitten nog twee grote families. Wij vragen de rekening. Als ik naar binnen ga zie ik een kokkin onderuit liggen, grote koude natte handdoek op haar voorhoofd en gasten om haar heen met wapperende menukaarten. De goddelijke mama uit de binnenkeuken is onder alle comotie ook bezweken en komt niet meer overeind. Alle gasten worden weggebonjourd, hele tafels met drankjes en etensresten voor het opruimen, de ober zoekt zijn cigaretten en wil vluchten naar het strand, we vragen om de rekening maar geen ober die aktie onderneemt. Uiteindelijk verlaten we het restaurant zonder te betalen en nemen elders een heerlijk ijsje als dessert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten